
Mijn proces begon met de thema’s van de FSC Design Award: Mother Nature en beukenhout.
Naar deze thema’s ben ik onderzoek gaan doen. Ik heb veel gebrainstormd en uiteindelijk had het kleine beukennootje mijn interesse.
Ik ben begonnen met de basis van het beukennootje, een driehoek. Hierdoor kwam ik op veel verschillende vormen, vooral veel ingewikkelde vormen. Ik hield de vorm liever simpel. Op deze manier ging ik verder en kwam ik op het idee van het tafeltje. Hier zat ik alleen met het probleem dat ik een beukenhouten balk in drie richtingen moest gaan buigen. Hiervoor had ik een stalen mal nodig en deze had ik niet tot mijn beschikking.
Dit kastje ben ik in gaan maken. Dit heb ik gedaan op een bijzondere manier. Door het hout even te laten weken in water wordt het beukenhout redelijk buigzaam. Hierna heb ik het hout in een mal gelegd en na een tijdje bleef die in de vorm. Dit vond ik interessant. Ik merkte dat ik dat verder wilde ontwikkelen zodat mensen de kracht van beuken echt kunnen ervaren. Beuken is namelijk erg geschikt om te buigen. Dus ben ik verdere proefjes gaan doen. Er was alleen een nadeel: bij het tweede kastje kunt u zien dat de vorm zich toch niet helemaal behoudt.
Na de teleurstelling van het buigen heb ik de moed niet opgegeven, maar ben ik verder gegaan. Ik heb ervoor gekozen om even van het buigen af te stappen en in rechte vormen te gaan werken. Op deze manier kwam ik op dit ontwerp. Hier was ik zeer tevreden mee, maar ik kwam voor een keuze te staan, want ik kreeg weer een ander idee: door de kast te laten leunen (tegen een muur) heb je een poot minder nodig en dus minder materiaal nodig. Hierdoor is de kast nog duurzamer.

Zoals u kunt zien heb ik gekozen voor het tweede ontwerp. Ik heb hiervoor gekozen omdat niet alleen duurzamer is, maar vooral omdat met dit ontwerp veel meer mogelijk is dan met de driepotige kast.
